21 Mart 2013 Perşembe |
0
yorum
Galiba her şey zalim kraliçenin pamuk prensese kötü davranmasıyla başladı sonra külkedinin üvey annesinin gaddarlığı daha sayacak o kadar çok şey var ama bunlar ilk akla gelenler tüm bu hikayeler tüm insanlığın beyninde aynı şeyi bıraktı yani öz anne fedakardır yüreği kızsa da dayanamaz ama üvey anne öğle değildir her şeyi babaya yetiştirir gaddardır acımasızdır aç bırakır sevmez vs vs ne acı demi
insanın sıfırdan
hayata merhaba dediği bir anda 1-0
yenik başlamak önce kendini anlatacaksın evet
sen pamuk prensessin benim ,babanın ve tüm ailenin ama ben o zalim kraliçe değilim diyerek onun inandırmak lazım ama
öyle inandırmak da bir parmağını şıklatmakla olmuyor yada tatlı bir sözle
sen yaklaştıkça o kaçacak konuşmak isteyeceksin red cevabı olacaksın o
kadar bilinçlenmiş olacak ki sonunun
pamuk prensesin ki gibi olmaması için elinde geleni yapacak mesela krala
kraliçeyi yaklaştırmayacak kırmızı
elmayı hiç yemeyecek
hani derler ya hiç hikayeler etki eder mi insana diye edermiş baksana bırak çocukları tüm toplum yediden yetmiş yediye aynı zihniyette kim bilir belki benim başıma gelmese bende öyle düşünürdüm kimse anne kadar fedakar olamaz derdim ama oluyor eğer içinde vicdanın varsa
ne olursa olsun iki taraf içinde her şey oldukça zor ama insanlık hep gözle görünen mağdurun yanında yani çocuğun sonuç da çocuk savunmasız korumasız ya karşı tarafın zorlukları bunlar hiç düşünüldüm bence düşünülse bile çok az çünkü normal şartlarda 2 çocuğun olsa birine bir şey alırken ona 2 tane aldım şimdi buna da iki tane almalıyım diye düşünmez sadece ihtiyacı olanı alır ama arada üveylik varsa anne zor durumdadır çünkü kendi çocuğuna alınan her şey göze batacak üvey anne hem eşinden çekinecek ya yanlış anlarsa korkusuna hem çocuktan ve hiç bir zaman mutlu olamıyacak
hani derler ya hiç hikayeler etki eder mi insana diye edermiş baksana bırak çocukları tüm toplum yediden yetmiş yediye aynı zihniyette kim bilir belki benim başıma gelmese bende öyle düşünürdüm kimse anne kadar fedakar olamaz derdim ama oluyor eğer içinde vicdanın varsa
ne olursa olsun iki taraf içinde her şey oldukça zor ama insanlık hep gözle görünen mağdurun yanında yani çocuğun sonuç da çocuk savunmasız korumasız ya karşı tarafın zorlukları bunlar hiç düşünüldüm bence düşünülse bile çok az çünkü normal şartlarda 2 çocuğun olsa birine bir şey alırken ona 2 tane aldım şimdi buna da iki tane almalıyım diye düşünmez sadece ihtiyacı olanı alır ama arada üveylik varsa anne zor durumdadır çünkü kendi çocuğuna alınan her şey göze batacak üvey anne hem eşinden çekinecek ya yanlış anlarsa korkusuna hem çocuktan ve hiç bir zaman mutlu olamıyacak
bazen düşünüyorum çocukken kurduğum hayallerin neresindeyim çocukken hep iyilik meleği olmak istemişimdir ve en korumasız olan bir çocuğu alarak ona oynamadığı oyunları oynatacak gitmediği yerlere götürecek yemediği yemekleri yedirecek ve bütün lezzetli çikolataları yedirecektim çok mu içten dua etmişim bilmiyorum Allah karşıma böyle birini çıkardı ama hayal ettiklerimi yapabiliyor muyum bilmiyorum çünkü benim hayallerimde sorun yoktu çünkü ben sorun nedir onu bile bilmiyordum çünkü ben annemle babamı çaresizlik içinde bırakacak sorunlar yaşamadık evet her şey toz pembe değildi ama annemin uyarılarını biliyorum ki beni iyileştirmek içindi maalesef ben bunu ona aşılayamadım çok üzgünüm
0 yorum:
Yorum Gönder